در قساوت و زمان

گفته بود زمان همه چیز را درست می‎کند. زمان چیزی را درست نمی‎کند. زمان قلب را قسی می‎کند. مهری را که در روزگاران در قلب نشسته است، از قلب بیرون می‎کند. ارمغان زمان قساوت قلب است. این همان معنای انسانی «زمان همه چیز را درست می‎کند» است.