احمد امروز کارت را برداشته بود و رفته بود برای ماشینی که می‌خواستند با دوستانش درست کنند، باتری قلمی خریده بود. چهار باتری، بیست‌هزار تومان. برایم که گفت، گفتم نیازی به این باتری‌های گران نداشتید و برو پس‌شان بده. پس‌شان نگرفته بود. گفته بود جعبه‌شان باز شده. شاید بهانه‌اش موجه باشد و شاید نه. این اهمیت ندارد.
به گمانم چیزی که اهمیت دارد، فروش باتری گران به بچه‌هاست. بارها و بارها اتفاق افتاده که فروشنده‌ای به خود من قیمت بالای جنس را گوشزد کرده است. یعنی این هشدار را می‌دهد که این جنس از قیمت متعارف بازار قیمتش بیشتر است؛ به هر دلیلی. به نظرم وقتی فروشنده چیزی را می‌فروشد که قیمتش از قیمت متعارف بازار بیشتر است، منصفانه این است که به مشتری بگوید. باتری عادی قیمتش حدود هزار تومان است. طبعاً مقصودش باتری پنج‌هزار تومانی نبوده. به گمانم رفتار فروشنده بی‌انصافی بوده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر