خُلقم تنگ است. فکرم سکوت است. تحمل ندارم. باید کمی آرام‌تر شدم، انتخاب کنم میان پذیرش تحقیر امروز و اعتراض. توی جایی که همه‌ی وزنه‌ی عملی‌شان منم، وقت حرف زدن نمی‌گذارند کلمه‌ای بگویم. باید انتخاب کنم میان پذیرش این تحقیر و اعتراض. خوب است که تو را دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر